rozwój

Jak Ci minął tydzień? Co ważnego dla siebie zrobiłaś w ciągu ostatnich kilku dni? Do jakiego celu Cię to przybliża i właściwie - czy wiesz, co jest Twoim celem? Często, gdy na Stories pokazuję Wam kawałki naszej codzienności, dostaję...

Wakacje były sielanką, dopóki nie okazało się, że trzeba łączyć codzienne obowiązki i pracę z  zajmowaniem się całymi dniami dziećmi. Choć wciąż lato jest dla mnie najpiękniejszą porą roku, z której staram się czerpać garściami wszystkie jej smaki, zapachy...

Każda mama wie, jak szybko po pojawieniu się dziecka czas zaczyna gonić jak szalony. Z autopsji znamy to jak początkowo dni rozmywają się z nocą i gubimy się w dniach tygodnia. Gdy już ogarniemy ten nowy system, często okazuje...

Pamiętasz jak pisałam Ci całkiem niedawno, że podstawą, od której musisz zacząć, chcąc zrobić gruntowne życiowe porządki jest zrobienie listy rzeczy, które Ci w życiu choćby w najmniejszym stopniu nie odpowiadają? Dziś to właśnie z tą listą będziemy pracować,...

Tak - zniknęłam na chwilę. Nie - nic strasznego się nie stało. Wydawało mi się, że coś idzie nie tak, wszystko robię źle...ale właśnie - wydawało mi się. Okazuje się bowiem, że najzwyczajniej w świecie, czasami w życiu trzeba...

Gdy los rzuca we mnie dwoma minusami, robię z nich plus. Przestałam walczyć z życiem i wściekać się na rzeczy, których nie zmienię. Gdy jest burza, myślę o tym, że po niej zawsze wychodzi słońce. Jeśli coś mi nie...

Najpierw mówisz sobie to tylko zmęczenie. Gorszy okres. Zaraz minie. Tylko mija tydzień, dwa, miesiąc, drugi ...  Gorszy okres jak trwał, tak trwa.  Chodzisz coraz bardziej zmęczona, ale też poirytowana, smutna, zrezygnowana. Często zaniedbana, bo po całym dniu ledwo się zmuszasz...

Zastanawiałaś się kiedyś nad tym, jak bardzo zapominasz o sobie w codzienności? Jak bardzo, zwłaszcza jeśli jesteś mamą, poświęciłaś się, myśląc, że robisz to "dla dobra dzieci, rodziny"? Z jak wielu rzeczy podświadomie zrezygnowałaś? Może już nie czytasz, choć...

Późne popołudnie, drzemka Mii, wrześniowy acz wciąż bardzo piękny, ciepły i letni dzień. Siedzę sobie na moim (fe, właściwie nawet nie moim ;)) maksymalnie nieidealnym tarasie, oddycham głęboko ciesząc się wciąż letnim powietrzem, wystawiam twarz do słońca jakbym chciała...

Naprawdę dawno nie obudziłam się tak przerażona. Nie było ich - nie wiedziałam, gdzie są dziewczyny, a Ł. się oddalał. Nie mogłam go dogonić, kompletnie nie reagował na krzyk - tak jakby nie słyszał... Tego ranka otworzyłam oczy przerażona...