Like to za mało! Jak pomagać?

Tak się zastanawiam, czy przesyt informacji zwalnia nas od tego, że powinniśmy pomóc zawsze, jeśli tylko jesteśmy w stanie? Skoro „karma wraca” to czy warto ryzykować?  Przecież zawsze to my możemy być po tej drugiej stronie, więc jak możemy tak obojętnie przechodzić wobec cierpienia innych ?

Pomagam od zawsze. Zawsze na miarę swoich możliwości i w zgodzie ze sobą. Nie „ratuję złotóweczką” pod sklepem, ale gdy mi ktoś powie, że głodny i poprosi, by mu jedzenie kupić, to ostatnią złotówkę podzielę na dwa. Tysięcy nie przelewam na konta różne, ale wysyłam sms-y po 2 złote, drobne wrzucam do WOŚP-owej puszki, czasami złotówki, a czasem dziesiątki przesyłam na konta tych, którzy ich potrzebują bardziej niż ja w danym momencie.  Jak trzeba to zbieram nakrętki od butelek albo listki od herbaty na szczytny cel, zawsze do każdej skarbonki drobniaki z portfela wrzucę.

Nie też ta pomoc wyraża się tylko w karmieniu głodnych i wspieraniu potrzebujących. Gdy mnie znajomy spamuje codziennie, by kliknąć (jedynkę kliknąć), co by mu zwiększyć szansę na wygranie Porsche – klikam. Już nawet pomijając sympatię to w podzięce dla systematyczności i konsekwencji w dążeniu do celu. Co będę żałować i zazdrościć albo się spalać, że wokół ludzie biedni, a jemu się Porsche marzy. Niech marzy, do ludzi z wielkimi marzeniami świat należy, a jak mogę pomóc – pomogę. Karma wraca. O, albo jak ktoś pyta, czy bym mogła tak tylko otworzyć stronę i czy bym mogła u siebie jakoś napisać, bo ona by się chciała bardzo dalej kształcić, no ale nie może, a tu stypendium można wygrać. No co, nie pomogę? Jasne, że pomogę. Ja – gdy mogę, pomagam i słucham o co mnie proszą – czy o sms, czy przelew, czy drobne z portfela, udostępnienie, kliknięcie – cokolwiek.

Bo nie słuchać to prawie tak jak nie pomagać. Gdy Cię poproszę o złotówkę, a Ty dasz mi lajka, to czy ja za tego lajka kupię tę karmę dla psa ze schroniska, na którą zbieram? A gdy dziecko potrzebuje serca to co, zaproponujesz mu nerkę ? No nie, bo po co? Dlatego słuchaj, o co Cię proszą i w miarę możliwości pomagaj. Gwarantuję Ci, że tą złotówkę z konta tak samo możesz ofiarować bez negatywnych konsekwencji dla budżetu, jak tego like’a, co to go wszyscy rozdają na potęgę. I jeśli znajomych umiesz na piwo skrzyknąć to uda Ci się ich również do przelania złotówki nakłonić, w złotówkach siła i w ludziach, nie w lajkach. 

Nie trzeba być milionerem ani mieć profilu zrzeszającego pół miliona osób, nie. Czasem wystarczy parę groszy, jeden SMS, dalsze udostępnienie prośby o pomoc, ubrania,które trafiłyby na śmietnik, bułka kupiona głodnemu albo stary koc podarowany bezdomnemu – na pewno się przyda. Czasami zaś potrzeba po prostu zainteresowania, ręcznie napisanych kilku zdań w liście do dziecka,które umiera na raka a jego marzeniem jest dostać milion listów i przeczytać je przed śmiercią. 

Owszem,czasami potrzeba pieniędzy. I wtedy pamiętaj,że pomożesz złotówką wpłaconą na odpowiednie konto, możesz pomóc udostępnieniem prośby o pomoc i PRZEKONANIEM znajomych żeby poszli w Twoje ślady i TEŻ WPŁACILI …ale ‚lajkiem’ nie pomożesz. Niestety,czasy gdy za leczenie czy jedzenie dla potrzebujących zapłacimy uniesionymi w górę kciukami są jeszcze bardzo odległe.

Nie da się pomóc każdemu,wiem…ale pomyśl,gdyby ktoś przewijając aktualności olał Twój apel o pomoc, gdyby chodziło o życie Twojego dziecka, męża, mamy, taty? Mnie taka świadomość nie pozwala bezwiednie przesunąć ekranu w dół bez reakcji, być może dlatego, że wiem, że moje życie mogło zależeć od tego, czy inni skutecznie wysłuchali by prośby mojego Taty właśnie. Na szczęście tak nie było, choć nigdy nie zapomnę o tym, że moje życie mogło zależeć od innych, że życie moich bliskich może zależeć od innych… i wtedy karma wróci, wróci każde moje „nie chce mi się”.

Czasami nie mogę przelać nawet 10 zł, ale mogę złotówkę, więc ją przelewam. Staram się udostępnić, najczęściej po prostu rozsyłam wiadomość do znajomych, informując ze ja już przelałam swoje 100 groszy i żeby również przelali tyle ile mogą i poinformowali w ten sam sposób swoich znajomych. Przyjmijmy ze roześlę to do 300 osób, połowa z nich wpłaci średnio po 3 zł i poinformuje kolejnych swoich 300 znajomych i oni zrobią to samo. Zatrzymamy się tu. Nawet gdyby połowa znajomych znajomych się powtarzała i tylko połowa reagowała na odzew wiecie do czego się przyczyniłam ja i grupka moich znajomych? Do zebrania kolo 30 tysięcy złotych! W pomaganiu w grupie siła i w słuchaniu, więc słuchajmy i pomagajmy realnie.

***

Zdjęcie wykonane aparatem SONY A58