Urodziny z dwulatką w mini-zoo

Choć pracuję nad tym każdego dnia, zdecydowanie wciąż zbyt często zdarza mi się patrzeć na świat ze swojej perspektywy, podczas gdy powinnam spojrzeć z poziomu 90 cm nad podłogą. Tak – żubry, małpki, niedźwiedzie za szybą, surykatki i kozy… Dla mnie w mini-zoo wieje nudą, ale ja byłam w normalnym zoo, wiem jak wygląda żubr, a także słoń, lew, tygrys i żyrafa. Dla dwulatki to przecież coś absolutnie nowego. To tak, jakby dorosłego wysłać teraz na safari…

To był ten dzień, środa, jej urodziny. Postanowiliśmy rzucić wszystko i cały ten dzień być z nią i tylko dla niej. Na miarę naszych możliwości zafundować jej wszelkie możliwe atrakcje, a że pogoda dopisywała, uznaliśmy, że kuleczki, kino itp. zostawimy na dni, gdy za oknem będzie szaro, buro i paskudnie. Rano więc było zoo, a po obiedzie plaża, place zabaw, lody i fontanna. Uśmiechom nie było końca.

 

Po raz kolejny udowodniłam sobie, że nie ma nic cenniejszego, niż pokazywanie dziecku świata i poświęcania mu swojej uwagi. Wyciągnęłam kilka wniosków –  np. ten, że pomimo nielogiczności takiego postępowania dla dorosłego, dwulatka woli karmić zwyczajne kozy, być blisko żywego zwierzęcia, niż patrzeć na ogromnego niedźwiedzia przez szybę- po czym wieczorem zaczęłam kreślić w kalendarzu, wypisywać miejsca, które musimy odwiedzić jeszcze w te wakacje, te na które czas będzie za rok i miejsca, do których dotrzemy na pewno, choć ram czasowych nie jesteśmy jeszcze w stanie nakreślić. Powinnam jakoś odwdzięczyć się swojej córce za to, że za każdym razem, gdy spoglądam w jej uśmiechnięte oczy, przypominam sobie, dlaczego tak ważne jest, by mieć marzenia. Walczyć o nie, spełniać je i wciąż tworzyć w swojej głowie nowe.

Jeśli masz w swoim mieście podobne miejsce do naszego ogrodu zoobotanicznego i wydaje Ci się, że można tam umrzeć z nudów – zaryzykuj. Zobaczysz jak bardzo się mylisz.

***

koszulka – Innocence Young / spodnie – Eh Parents for Baby / buty – Adidas

Zdjęcia wykonane aparatem SONY A58