Pozwólmy dzieciom być dziećmi

Szum morza, błękit nieba, pusta plaża, biały piasek… Wiatr zdecydowanie zwiastujący już nadchodzącą jesień, latające mewy, fale rozbijające się o brzeg i jej radosny, dziecięcy i beztroski śmiech wypełniający ten idealny kadr.

Czasami w codzienności tak trudno jest nie zapominać o tym, że dziecku trzeba pozwalać być po prostu dzieckiem… Znam to ja, znasz to na pewno i Ty – poranki, kiedy trzeba szybko ogarnąć siebie, dziecko, śniadanie, pościelić łóżka, wszystko w biegu. Popołudnia z koniecznością ugotowania obiadu, ogarnięcia mieszkania i nierzadko pracy zabieranej do domu. Wieczory, kiedy to nie wiadomo, w co włożyć ręce, bo dziecko trzeba wykąpać, przeczytać bajkę, położyć spać, przygotować rzeczy na następny dzień, sprzątnąć mieszkanie, zaplanować kolejny dzień, dokończyć pracę… a przecież gdzieś w tym wszystkim chciałybyśmy znaleźć jeszcze czas dla siebie, może obejrzeć film ze swoim facetem albo zwyczajnie – pobyć jego kobietą i spędzić wieczorem razem więcej niż 10 minut przed zaśnięciem. Nasz świat, świat dorosłych, pędzi, a my mimowolnie wciągamy w ten pęd dzieci, tym samym zabierając im to, co najważniejsze i dane tylko raz – dzieciństwo.

Jestem mistrzem niecierpliwości, więc niestety wściekam się i pieklę o drobiazgi zbyt często, jednak mam świadomość, jak bardzo destrukcyjnie wpływa to na Nią, więc szukam wszelkich sposobów, by mimo wszystko jak najczęściej pozwalać jej być po prostu dzieckiem i cieszyć się beztroskim dzieciństwem. Dla mnie receptą są częste, niedalekie wyjazdy, obiad i dzień spędzony poza domem, sobota bez konieczności sprzątania i gotowania, a poświęcona na to, co najważniejsze – na bycie razem. Każda z nas musi znaleźć swoją receptę, ale  – proszę – powalczmy trochę o to, by uchronić dzieci od tego pędzącego świata. Może rano wystarczy wcześniej wstać i wtedy nie trzeba będzie jeść śniadania w biegu? Może lepsza organizacja w ciągu dnia pozwoli na zmniejszenie ilości pracy, którą przesuwamy na wieczór? Może zarządzanie domem, wspólnym dobrem, wymaga lepszej organizacji i nie tylko Twojego zaangażowania? Nie wiem, gdzie tkwi klucz do sukcesu, ale wiem, że warto walczyć. Warto dać dzieciom czas, by dojrzewały we własnym tempie i kształtowały swoją osobowość.

Właśnie teraz, w wieku lat kilku, jest ich czas na powolne poznawanie świata powoli, w swoim tempie. Na empiryczną naukę życia, uczuć i własnych emocji. To jest czas, by odważnie marzyć i nie zabijać tych marzeń rzucając w nie szarą rzeczywistością. Moment na grzebanie patykiem w piasku i przesypywanie tego piasku z ręki do ręki. Chwila, by próbować dojść do tego, dlaczego piasek z wierzchu jest suchy i sypki, a ten pod spodem mokry i klejący. Czas, by słuchać szumu morza i wymyślać historie o śpiewających syrenach. To są lata, podczas których budują się fundamenty osobowości naszych dzieci…Budujmy mądrze. 

Pozwólmy dzieciom być dziećmi!

sukienka – Grain de Chic (chyba mój ukochany wzór i kolor na jesień!<3)

uprzedzając pytania – ja z GDC zawsze wybieram rozmiar pasujący do aktualnego wieku Wiki, sukienkę mamy na 3 latka. Jakość najlepsza i najwspanialsza, kocham już od zeszłego sezonu (zobacz TUTAJ)

torebka, opaska, rajstopy – Reserved

buty – Next 

kamizelka – Name it

chusta – SH

fot. #SONYA77

Smart… parenting